ارائه مدل کیفی حرفه‌ای گرایی مدیریت منابع انسانی با تأکید بر تقویت جایگاه حرفه‌ای منابع انسانی در سازمان امور مالیاتی کشور
کلمات کلیدی:
حرفه‌ای گرایی, مدیریت منابع انسانی, جایگاه حرفه‌ای منابع انسانیچکیده
حرفه‌ای گرایی مدیریت منابع انسانی مفهومی کلیدی در سازمان‌های دولتی است (8). با وجود نگرش محدود مدیران ارشد نسبت به متخصصان منابع انسانی، واقعیّت‌های جدید سازمان‌های جهانی، تقویت جایگاه حرفه‌ای منابع انسانی را در کانون توجه قرار داده است. لذا هدف این پژوهش ارائه مدل کیفی حرفه‌ای گرایی مدیریت منابع انسانی با تأکید بر تقویت جایگاه حرفه‌ای منابع انسانی در سازمان امور مالیاتی کشور بود. روش پژوهش برحسب هدف، کاربردی؛ برحسب نوع داده، کیفی بود. جامعه آماری پژوهش در بخشی کیفی شامل اساتید و اعضای هیات علمی دانشگاه و خبرگان و صاحبنظران حوزه مدیریت دولتی، سیاستگذاری و برنامه ریزی بخش دولتی و مدیریت منابع انسانی با سابقه مدیریتی و سابقه آموزشی بیشتر از 5 سال بود. همچنین نمونه گیری به صورت هدفمند و به روش گلوله برفی انجام گردید. حجم نمونه تا رسیدن به نقطه اشباع ادامه داشت که بر اساس قانون اشباع 17 نفر به عنوان نمونه اماری انتخاب گردید. جهت گردآوری داده‌ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده گردید که به منظور شناسایی و ارائه مدل تحقیق از روش تحلیل مضمون با استفاده از نرم افزار MAXQDA نسخه 22 انجام شد. نتایج نشان داد که ابعاد مدل کیفی شامل تصمیم‌گیری و حل مسائل در شرایط کلان و ابهام، آموزش و توسعه مستمر کارکنان، فرآیندهای استاندارد، شفاف و مبتنی بر داده‌ها، مدیریت فناوری و تحول دیجیتال، ایجاد فرهنگ حرفه‌ای، اخلاق و شفافیت سازمانی، استراتژی‌های ارزیابی، انتخاب و مدیریت عملکرد کارکنان، سطح حرفه‌ای‌گرایی و مهارت‌های ارتباطی، طراحی مسیرهای شغلی و برنامه‌ریزی منابع انسانی، ایجاد سیستم‌های انگیزشی و رفاهی، نقش استراتژیک منابع انسانی و هماهنگی با اهداف کلان بود. با توجه به ابعاد شناسایی‌شده، می‌توان نتیجه گرفت که حرفه‌ای‌گرایی در مدیریت منابع انسانی سازمان امور مالیاتی کشور، تنها در سایه نگاهی جامع، استراتژیک و داده‌محور قابل تحقق است و زمانی منابع انسانی می‌تواند جایگاه واقعی و حرفه‌ای خود را در سازمان به‌دست آورد که به عنوان شریک راهبردی در تحقق اهداف کلان سازمان ایفای نقش کند.
دانلودها
مراجع
Al-Qassem, A. H. (2025). The Impact of Technological Advancements on Human Resource Management Practices: Adapting to the Digital Era. Data & Metadata, 4, 731. https://doi.org/10.56294/dm2025731
Challen, V., Laanelaid, Z., & Kukkes, T. (2017). A qualitative study of perceptions of professionalism amongst radiography students. Radiography, 23, S23-S29. https://doi.org/10.1016/j.radi.2016.10.010
Chukwuemeka, O. (2015). Rethinking Public Administration Professionalism in Nigeria. An International Multidisciplinary Journal, Ethiopia, 9(4), 333-347. https://doi.org/10.4314/afrrev.v9i4.25
De Vries, H., Bekkers, V., & Tummers, L. (2009). Innovation in the public sector: A systematic review and future research agenda. Public Administration, 94(1), 146-166. https://doi.org/10.1111/padm.12209
Giorgi, G., Mucci, N., Di Fabio, A., & Ariza-Montes, A. (2019). Editorial: New Professionalism and the Future of Work: Interdisciplinary Perspectives on Transformations in Business-Health Relationships. Frontiers in psychology, 10, 2193. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2019.02193
Higgins, P., & Lo, M. F. (2018). The strategic and cultural legitimacy of HR professionalization in Hong Kong. Asia Pacific Journal of Management, 35(4), 1139-1160. https://doi.org/10.1007/s10490-017-9547-7
Iqbal, S., Litvaj, I., Drbúl, M., & Rasheed, M. (2023). Improving Quality of Human Resources through HRM Practices and Knowledge Sharing. Administrative Sciences, 13(10), 224. https://doi.org/10.3390/admsci13100224
Johnson, J., Haegeli, P., Hendrikx, J., & Savage, S. (2017). Accident causes & organizational culture among avalanche professionals. Journal of Outdoor Recreation & Tourism, 13, 49-56. https://doi.org/10.1016/j.jort.2015.11.003
Köylüoğlu, A. S., Bedük, A., Duman, L., & Büyükbayraktar, H. H. (2015). Analyzing the relation between teachers' organizational silence perception and whistle blowing perception. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 207, 536-545. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2015.10.124
Kumar, S. K. R. (2025). Influence of Sustainable Human Resource Practices on ITES Organizational Culture. Journal of Information Systems Engineering & Management, 10(13s), 522-530. https://doi.org/10.52783/jisem.v10i13s.2107
Lopes De Leao Laguna, L., Poell, R., & Meerman, M. (2019). Practitioner research for the professionalization of human resources practice: Empirical data from the Netherlands. Human Resource Development International, 22(1), 68-90. https://doi.org/10.1080/13678868.2018.1483150
Noordegraaf, M. (2016). Public Management: Performance, Professionalism and Politics. Journal of Professions and Organization, 7(2), 205-223. https://doi.org/10.1093/jpo/joaa011
Parks-Leduc, L., Rutherford, M. A., Becker, K. L., & Shahzad, A. M. (2018). The professionalization of human resource management: Examining undergraduate curricula and the influence of professional organizations. Journal of Management Education, 42(2), 211-238. https://doi.org/10.1177/1052562917727034
Parsakia, K. (2024). Resource Management Strategies in the Hospitality Industry: Balancing Profit and Sustainability. Journal of Resource Management and Decision Engineering, 2(4), 17-23. https://journalrmde.com/index.php/jrmde/article/view/34
Parsakia, K., Kazemi, S., & Saberi, S. (2023). Strategic Management of Technology in Psychology: Implications for Decision-Making. Health Nexus, 1(3). https://doi.org/10.61838/kman.hn.1.3.12
Roper, I., & Higgins, P. (2020). Hidden in Plain Sight? The Human Resource Management Practitioner's Role in Dealing with Workplace Conflict as a Source of Organizational-Professional Power. Human Resource Management Journal, 30(4), 508. https://doi.org/10.1111/1748-8583.12311
Siagian, H. (2019). Examining the relationship between total quality management and knowledge management and their impact on organizational performance: A dimensional analysis. Journal of Economic and Administrative Sciences, 39, 426-451. https://doi.org/10.1108/JEAS-03-2021-0046
Stone-Johnson, C. (2017). Autonomy, professionalism, and the role of generation in professional capital. Journal of Professional Capital and Community, 2(1), 18-35. https://doi.org/10.1108/JPCC-10-2016-0024
Syrigou, A., & Williams, S. (2023). Professionalism and professionalization in human resources (HR): HR practitioners as professionals and the organizational professional project. Journal of Professions and Organization, 10(2), 151-164. https://doi.org/10.1093/jpo/joad008
Ulrich, D. (1997). Human resource champions: The new agenda for adding value and delivering results. Boston: Harvard Business School Press. https://books.google.co.uk/books/about/Human_Resource_Champions.html?id=qTxz6I7tNSEC&redir_esc=y
Valeau, P. J., & Paillé, P. (2019). The management of professional employees: linking progressive HRM practices, cognitive orientations and organizational citizenship behavior. The International Journal of Human Resource Management, 30(19), 2705-2731. https://doi.org/10.1080/09585192.2017.1332671
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2025 رسول چوگان, علی مهدی زاده اشرفی , فرشاد حاج علیان (نویسنده)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.
