ارائه مدل کیفی حرفهای گرایی مدیریت منابع انسانی با تأکید بر تقویت جایگاه حرفهای منابع انسانی در سازمان امور مالیاتی کشور
کلمات کلیدی:
حرفهای گرایی, مدیریت منابع انسانی, جایگاه حرفهای منابع انسانیچکیده
حرفهای گرایی مدیریت منابع انسانی مفهومی کلیدی در سازمانهای دولتی است (8). با وجود نگرش محدود مدیران ارشد نسبت به متخصصان منابع انسانی، واقعیّتهای جدید سازمانهای جهانی، تقویت جایگاه حرفهای منابع انسانی را در کانون توجه قرار داده است. لذا هدف این پژوهش ارائه مدل کیفی حرفهای گرایی مدیریت منابع انسانی با تأکید بر تقویت جایگاه حرفهای منابع انسانی در سازمان امور مالیاتی کشور بود. روش پژوهش برحسب هدف، کاربردی؛ برحسب نوع داده، کیفی بود. جامعه آماری پژوهش در بخشی کیفی شامل اساتید و اعضای هیات علمی دانشگاه و خبرگان و صاحبنظران حوزه مدیریت دولتی، سیاستگذاری و برنامه ریزی بخش دولتی و مدیریت منابع انسانی با سابقه مدیریتی و سابقه آموزشی بیشتر از 5 سال بود. همچنین نمونه گیری به صورت هدفمند و به روش گلوله برفی انجام گردید. حجم نمونه تا رسیدن به نقطه اشباع ادامه داشت که بر اساس قانون اشباع 17 نفر به عنوان نمونه اماری انتخاب گردید. جهت گردآوری دادهها از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده گردید که به منظور شناسایی و ارائه مدل تحقیق از روش تحلیل مضمون با استفاده از نرم افزار MAXQDA نسخه 22 انجام شد. نتایج نشان داد که ابعاد مدل کیفی شامل تصمیمگیری و حل مسائل در شرایط کلان و ابهام، آموزش و توسعه مستمر کارکنان، فرآیندهای استاندارد، شفاف و مبتنی بر دادهها، مدیریت فناوری و تحول دیجیتال، ایجاد فرهنگ حرفهای، اخلاق و شفافیت سازمانی، استراتژیهای ارزیابی، انتخاب و مدیریت عملکرد کارکنان، سطح حرفهایگرایی و مهارتهای ارتباطی، طراحی مسیرهای شغلی و برنامهریزی منابع انسانی، ایجاد سیستمهای انگیزشی و رفاهی، نقش استراتژیک منابع انسانی و هماهنگی با اهداف کلان بود. با توجه به ابعاد شناساییشده، میتوان نتیجه گرفت که حرفهایگرایی در مدیریت منابع انسانی سازمان امور مالیاتی کشور، تنها در سایه نگاهی جامع، استراتژیک و دادهمحور قابل تحقق است و زمانی منابع انسانی میتواند جایگاه واقعی و حرفهای خود را در سازمان بهدست آورد که به عنوان شریک راهبردی در تحقق اهداف کلان سازمان ایفای نقش کند.
دانلودها
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2025 رسول چوگان, علی مهدی زاده اشرفی , فرشاد حاج علیان (نویسنده)

این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.