توسعه مدل یکپارچه پایداری اقتصادی، اجتماعی و محیطی در کسب‌وکارهای بین‌المللی

چکیده

هدف این پژوهش، توسعه یک مدل یکپارچه برای پایداری اقتصادی، اجتماعی و محیطی در کسب‌وکارهای بین‌المللی است. این پژوهش با استفاده از روش کیفی و تحلیل محتوای مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته انجام شد. نمونه پژوهش شامل ۲۴ نفر از مدیران و متخصصان کسب‌وکارهای بین‌المللی در تهران بود که به شیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته گردآوری شده و با استفاده از نرم‌افزار NVivo تجزیه‌وتحلیل شد. تحلیل داده‌ها بر اساس کدگذاری باز، محوری و گزینشی انجام شد تا الگوهای اصلی پایداری در کسب‌وکارهای بین‌المللی استخراج گردد. نتایج نشان داد که پایداری اقتصادی از طریق مدیریت هزینه، تنوع‌بخشی به منابع درآمدی و مدیریت ریسک امکان‌پذیر است. در بُعد اجتماعی، رعایت حقوق نیروی کار، مسئولیت اجتماعی شرکتی و تنوع و شمول سازمانی به‌عنوان عناصر کلیدی شناسایی شدند. در بُعد محیطی، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، مدیریت پسماند و بازیافت، و کاهش انتشار کربن از مهم‌ترین استراتژی‌های پایداری شناخته شدند. همچنین، نوآوری در مدل‌های کسب‌وکار پایدار و ایجاد شبکه‌های تأمین پایدار نقش مهمی در بهبود عملکرد پایدار کسب‌وکارهای بین‌المللی داشت. این پژوهش نشان داد که توسعه یک مدل یکپارچه پایداری مستلزم ایجاد تعادل میان اهداف اقتصادی، اجتماعی و محیطی است. نتایج حاکی از آن است که کسب‌وکارهای بین‌المللی برای بقا و رقابت در بازارهای جهانی باید استراتژی‌های پایداری را در مدل‌های خود ادغام کنند و از نوآوری‌های فناورانه بهره گیرند.