طراحی مدل بازاریابی پایدار در حوزه ورزش ایران با استفاده از رویکرد داده بنیاد

نویسندگان

    حیدر علی پور دانشجوی دکتری، گروه مدیریت ورزشی، واحد آیت ا... آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران
    نصرالله محمدی * دانشیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران n_mohamadi@pnu.ac.ir
    رسول طریقی استادیار، گروه مدیریت ورزشی دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه غیرانتفاعی شمال، آمل، ایران

کلمات کلیدی:

توسعه مدل بازاریابی پایدار, حوزه ورزش ایران, رویکرد آمیخته

چکیده

بازاریابی پایدار یک استراتژی حیاتی است که از موفقیت بلندمدت کسب و کارهای ورزشی با گرد هم آوردن عناصری مانند مسئولیت زیست محیطی، تقاضای مصرف کننده، مزیت رقابتی، صرفه جویی در هزینه و مدیریت شهرت حمایت می‌کند. همچنین شیوه‌های بازاریابی پایدار مزیت رقابتی را برای کسب‌وکارهای ورزشی فراهم می‌کند، برندهای آگاه از محیط زیست را برای مصرف ‌کنندگان ارزشمندتر می‌کند و تأثیر مثبتی بر فروش دارد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر طراحی مدل بازاریابی پایدار در حوزه ورزش ایران با استفاده از رویکرد داده بنیاد، بوده است. روش تحقیق آمیخته (کیفی-کمی) از نوع اکتشافی توسعه‌ای با رویکرد نظریه داده بنیاد بوده است. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی را صاحب‌نظران و نخبگان صنعت ورزش کشور، اساتید مدیریت ورزشی، در حوزه بازاریابی و زیست محیطی تشکیل دادند که تعداد 12 نفر از میان آن‌ها به صورت نمونه‌گیری هدفمند جهت مصاحبه عمیق انتخاب شدند و مصاحبه‌ها تا مرحلۀ اشباع نظری ادامه یافت. در بخش کمی تعداد 250 نفر از مدیران، کارشناسان و ذینفعان ورزش کشور به عنوان نمونه به روش در دسترس انتخاب شدند. روایی پژوهش در بخش کیفی بر اساس معیارهای مقبولیت، انتقال پذیری و تایید پذیری و در بخش کمی نیز بر اساس روایی صوری و محتوی تایید گردید. در بخش کیفی پایایی بر اساس روش باز آزمون برابر با 79/0 و در بخش کمی بر اساس پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ بیشتر از 7/0 بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش کیفی از کدگذاری باز، محوری و گزینشی و در بخش کمی از معادلات ساختاری با نرم افزار pls استفاده گردید. مطابق با یافته‎های پژوهش، برای شاخص‎های بازاریابی پایدار در صنعت ورزش ایران، 80 شاخص در غالب 13 معیار و 5 بعد‎ شناسایی شد. برای عوامل علّی (محیط زیست، برنامه ریزی و برندسازی)، عوامل زمینه‌ای (مشتری مداری، نوآوری و بسترسازی)، عوامل مداخله گر (مسائل دولتی و مسائل فرهنگی)، راهبردها (مجازی، حمایت و ارتباطات) و پیامدها (توانمندسازی و مدیریتی) شناسایی شد.  همچنین بر اساس الگوی اعتبار یابی پژوهش نتایج  برگرفته از تحقیق دارای برازش مناسبی بوده است که با توجه به مقادیر ضرایب معناداری (t) بدست آمده از  الگوی ساختاری، کلیه روابط بین عوامل علّی، زمینه‌ای، مداخله‌گر، راهبرد و پیامد دارای تأثیر معنادار و در جهت مثبت می‌باشد. نتایج پژوهش نشان داد که برای شاخص‎های بازاریابی پایدار در صنعت ورزش ایران باید به عوامل علّی به محیط زیست، برنامه ریزی و برندسازی، برای عوامل زمینه‌ای به مشتری مداری، نوآوری و بسترسازی توجه داشت.

دانلودها

دسترسی به دانلود اطلاعات مقدور نیست.

مراجع

Azmat, F., Lim, W. M., Moyeen, A., Voola, R., & Gupta, G. (2023). Convergence of business, innovation, and sustainability at the tipping point of the sustainable development goals. Journal of Business Research, 167, 114170. https://doi.org/10.1016/j.jbusres.2023.114170

Esty, D., & Winston, A. (2009). Green to Gold: How Smart Companies use Environmental Strategy to Innovate, Create Value, and Build Competitive Advantage. John Wiley & Sons; Hoboken, NJ. https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=2NJ9fWqXLdwC&oi=fnd&pg=PR11&dq=Esty,+D.+and+A.+Winston+(2009).+Green+to+Gold:+How+Smart+Companies+use+Environmental+Strategy+to+Innovate,+Create+Value,+and+Build+Competitive+Advantage,+John+Wiley+%26+Sons%3B+Hoboken,+NJ.+%09&ots=xUNPmlu8UJ&sig=5XCXs8RuUrPO8zzkw5lIfQ0IrvE

Faragó, B. (2024). Enntarthatóság a sportmenedzsmentben / Sustainability in sport management. Évf. 13-14 szám, 40-43.

Konstantopoulos, I., & Manoli, A. (2023). Sustainable is the new black: A commentary on the future of sports ecology. Managing Sport and Leisure, 1-4. https://doi.org/10.1080/23750472.2023.2182827

Mahajan, R., Kumar, S., Lim, W. M., & Sareen, M. (2024). The role of business and management in driving the sustainable development goals (SDGs): Current insights and future directions from a systematic review. Business Strategy and the Environment, 33(5), 4493-4529. https://doi.org/10.1002/bse.3712

Niskanen, H. (2019). Sustainability in the sporting goods industry: How Nike, Adidas and Puma have developed company sustainability Bachelor of Business Administration, International Degree Programme, European Management]. https://www.theseus.fi/bitstream/handle/10024/221993/Niskanen_Heidi.pdf

Pfahl, M. E. (2015). Teaching Sport Management and the Natural Environment. Milton Park, Oxfordshire: Taylor & Francis. https://doi.org/10.4324/9781315881836-3

Saki, Ü., & Öztaş, M. (2025). The Effect of risk management on sustainable marketing orientations in fitness businesses. Journal of Sport Sciences Research, 10(1), 96-108. https://doi.org/10.25307/jssr.1601271

Sheth, J. N., & Parvatiyar, A. (2021). Sustainable marketing: market-driving, not market-driven. Journal of Macromarketing, 41(1), 150-165. https://doi.org/10.1177/0276146720961836

Trail, G., & McCullough, B. (2020). Marketing Sustainability through Sport: Testing the Sport Sustainability Campaign Evaluation Model. European Sport Management Quarterly, 20(2), 109-129. https://doi.org/10.1080/16184742.2019.1580301

Wang, J., & Butkouskaya, V. (2023). Sustainable marketing activities, event image, perceived value and tourists' behavioral intentions in the sports tourism. Journal of Economics, Finance and Administrative Science, ahead-of-print, ahead-of-print. https://doi.org/10.1108/JEFAS-09-2022-0219

Young, S., & Dhanda, K. (2012). Sustainability: Essentials for Business. SAGE Publications, Inc.; USA. https://doi.org/10.4135/9781544308432

دانلود

چاپ شده

۱۴۰۴/۰۵/۲۱

ارسال

۱۴۰۴/۰۱/۱۲

بازنگری

۱۴۰۴/۰۳/۰۷

پذیرش

۱۴۰۴/۰۳/۱۶

شماره

نوع مقاله

مقالات

ارجاع به مقاله

علی پور ح. .، محمدی ن.، و طریقی ر. . (1404). طراحی مدل بازاریابی پایدار در حوزه ورزش ایران با استفاده از رویکرد داده بنیاد. توسعه فردی و تحول سازمانی، 3(2)، 1-17. https://journalpdot.com/index.php/jpdot/article/view/171

مقالات مشابه

1-10 از 112

همچنین برای این مقاله می‌توانید شروع جستجوی پیشرفته مقالات مشابه.