تاثیر حمایت اجتماعی بر شایستگی اجتماعی دانش آموزان با نقش میانجی مهارت‌های زندگی

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر حمایت اجتماعی بر شایستگی اجتماعی دانش‌آموزان با نقش میانجی مهارت‌های زندگی بود. این پژوهش از نظر ماهیت توصیفی از نوع پیمایشی و از حیث هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل ۱۶۲۴ دانش‌آموز ابتدایی در شهر چابکسر بود. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان ۳۱۳ نفر تعیین شد و نمونه‌گیری به روش تصادفی طبقه‌ای انجام گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها شامل سه پرسشنامه استاندارد حمایت اجتماعی (Zimet et al., 1988)، شایستگی اجتماعی (Gómez-Ortiz, 2023) و مهارت‌های زندگی (Meir, 2015) بود. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و مدل‌سازی معادلات ساختاری از طریق نرم‌افزار Smart PLS تحلیل شدند. نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی تأثیر مثبت و معناداری بر شایستگی اجتماعی دارد (β=0.390، t=7.302). همچنین حمایت اجتماعی بر مهارت‌های زندگی اثر مثبت و معنادار دارد (β=0.427، t=9.559) و مهارت‌های زندگی نیز بر شایستگی اجتماعی تأثیرگذار است (β=0.217، t=4.117). آزمون سوبل نیز اثر غیرمستقیم حمایت اجتماعی بر شایستگی اجتماعی از طریق مهارت‌های زندگی را معنادار نشان داد (t=4.003). شاخص GOF معادل 0.344 بود که نشان از برازش متوسط مدل داشت. پژوهش حاضر نقش کلیدی حمایت اجتماعی را در ارتقاء شایستگی اجتماعی دانش‌آموزان تأیید می‌کند و نشان می‌دهد که این رابطه با تقویت مهارت‌های زندگی تقویت می‌شود. بنابراین، طراحی مداخلاتی برای توسعه مهارت‌های زندگی می‌تواند اثربخشی حمایت‌های اجتماعی در بهبود شایستگی اجتماعی را افزایش دهد.