بررسی تاثیر شفافیت سازمانی بر پاسخگویی سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان البرز با نقش میانجی خودارزشیابی های مرکزی

چکیده

هدف این پژوهش بررسی تأثیر شفافیت سازمانی بر پاسخگویی سازمانی با نقش میانجی خودارزشیابی‌های مرکزی در میان کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان البرز بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی–همبستگی و مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل 215 نفر از کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان البرز بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان، 136 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه شفافیت سازمانی راولینز (2008)، پرسشنامه پاسخگویی سازمانی محبوبی (1392) و مقیاس خودارزشیابی‌های مرکزی جاج و همکاران (2003) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و PLS و به‌کارگیری ضریب همبستگی، رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر انجام شد. نتایج نشان داد شفافیت سازمانی تأثیر مثبت و معناداری بر پاسخگویی سازمانی (β=0.691, p<0.001) و خودارزشیابی‌های مرکزی (β=0.546, p<0.001) دارد. همچنین خودارزشیابی‌های مرکزی تأثیر معناداری بر پاسخگویی سازمانی نشان دادند (β=0.550, p<0.001). آزمون سوبل نقش میانجی معنادار خودارزشیابی‌های مرکزی را در رابطه بین شفافیت سازمانی و پاسخگویی سازمانی تأیید کرد. ارتقای شفافیت سازمانی با تقویت خودارزشیابی‌های مرکزی می‌تواند به افزایش پاسخگویی سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان منجر شود.